อรรถกถาสูตรที่ 5

ในสูตรที่ 5 (ข้อ 412) มีวินิจฉัยต่อไปนี้.
บทว่า อวิหึสา ได้แก่ธรรมอันเป็นส่วนเบื้องต้นของกรุณา. บทว่า
โสเจยฺยํ ได้แก่ ความสะอาดโดยศีล.
จบอรรถกถาสูตรที่ 5

อรรถกถาสูตรที่ 6 - 7

ในสูตรที่ 6 และสูตรที่ 7 (ข้อ 413 - 414) มีเนื้อความง่าย
ทั้งนั้น.
จบอรรถกถาสูตรที่ 6 - 7

อรรถกถาสูตร 8

ในสูตรที่ 8 (ข้อ 415) มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า ปฏิสงฺขานพลํได้เเก่ กำลังคือการพิจารณา.
จบอรรถกถาสูตรที่ 8

อรรถกถาสูตรที่ 9

ในสูตรที่ 9 (ข้อ 416) มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
ชื่อว่า กำลังคือสติ เพราะเมื่อหลงลืมสติ ก็ไม่หวั่นไหว. ชื่อว่า
กำลังคือสมาธิ เพราะเมื่อฟุ้งซ่าน ก็ไม่หวั่นไหว.
จบอรรถกถาสูตรที่ 9

อรรถกถาสูตรที่ 10

ในสูตรที่ 10 (ข้อ 417) มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.